In Gaza vernietigen de Israëlische bombardementen meer dan gebouwen. Ze breken niet alleen muren, maar ook levens en hoop. Sinds oktober 2023 hebben Oxfam en haar Palestijnse partnerorganisaties een beschermingsprogramma opgezet voor de meest kwetsbare groepen: vrouwen, meisjes, mensen met een beperking en kinderen die van hun familie zijn gescheiden.
Deze aanpak bestaat uit vier pijlers:
- Risicoanalyse, om de bedreigingen voor de bevolking van Gaza in kaart te brengen.
- Psychosociale ondersteuning, waaronder eerste hulp, sensibiliseringssessies en individuele begeleiding.
- Toegang tot beschermingsdiensten voor niet-begeleide of van hun familie gescheiden kinderen.
- Materiële hulp, zoals hygiënekits en ondersteuning voor mensen met een beperking.
In Zuid-Gaza namen 5.040 adolescente meisjes deel aan psychosociale sessies georganiseerd door Palestijnse partnerorganisaties van Oxfam:
AISHA zet zich in voor de bescherming van vrouwen en kinderen,
Atfalouna ondersteunt dove kinderen,
CFTA biedt medische hulp in opvangcentra voor ontheemden,
RWDS verdedigt de rechten van plattelandsvrouwen,
Wefaq begeleidt kwetsbare vrouwen en kinderen.
Samen creëerden ze veilige ruimtes waar mensen in kwetsbare situaties hun noden kunnen delen, praten over de risico’s die ze lopen en toegang krijgen tot levensbelangrijke informatie, onder meer over gendergerelateerd geweld.
In Rafah zijn gescheiden kinderen geïdentificeerd en geregistreerd door partners die zijn opgeleid door Oxfam en UNICEF, zodat ze konden worden doorverwezen naar aangepaste diensten. 12.775 vrouwen ontvingen hygiënekits, en 227 mensen met een beperking kregen specifieke hulp.
De getuigenis van Hiba, 27, belichaamt deze strijd voor waardigheid. Ze verloor haar man tijdens de oorlog in 2023 en bleef alleen achter met vier kinderen, zonder enige wettelijke documenten. Dankzij de safe space die Oxfam en CFTA opzetten, kreeg ze juridische, medische en psychologische ondersteuning.
Ze getuigt:
“Na het verkrijgen van de nodige documenten en de steun die ik nodig had, kon ik eindelijk opnieuw de controle nemen over mijn leven, en dat van mijn kinderen.”
Maar de obstakels blijven enorm. Het staakt-het-vuren is al meermaals geschonden, en humanitaire hulp wordt nog steeds bemoeilijkt door de Israëlische blokkade. De trauma’s zullen generaties lang doorwerken. Deze genocide laat littekens achter voor het leven.
